arşimet noktası

  Kapitalizm, tarih boyunca krizlerle yoğrulmuş ve bu krizleri aşarken insani bir kimliğin temsilcisi olduğu iddiasını taşıyan maskeler takmayı başarmış bir sistemdir. Ancak bu maskelerin ardında, sermayenin sömürü mekanizması, insan emeğini ve toplumsal dayanışmayı zayıflatma eğilimini sürdürmüştür. Karl Marx’ın da dediği gibi, “Sermaye, kan ve pislikle kaplı her gözenekten damlayarak doğar ve gelişir” (Marx, Das Kapital). İşte bu sömürü düzeni, tarihsel olarak sosyalizmin baskısıyla törpülenmiş, ama bugün yeniden tüm çıplaklığıyla karşımıza çıkacak şekilde cilasının aşınıp sıvalarının döküldüğü yeni bir evreye girmiştir. Sosyal ve Demokratik İyileştirmeler: Sosyalizmle Gelen Bir Armağan Kapitalist ulus devletlerin 20. yüzyılın ortalarında gerçekleştirdiği sosyal ve demokratik iyileştirmeler, kendi iç dinamiklerinden daha çok, sosyalizme karşı yürütülen ideolojik ve ekonomik bir mücadeleden kaynaklanıyordu. Eric Hobsbawm’ın dediği gibi, “20. yüzyıldaki en önemli gelişme, sosyal...

       Popüler kültürde mafya, sinema perdesinde veya roman sayfalarında sıkça karşımıza çıkan bir tema olmuştur. İzleyici ya da okur, şık takım elbiseli, karizmatik liderlerin zekâ dolu hamlelerini izlerken bir yandan da "aile" kavramı üzerinden işlenen sadakat ve bağlılık hikâyelerine hayranlık duyar. Ancak bu cazibeli dış görünüş, tıpkı iyi cilalanmış bir yüzey gibi, altındaki karmaşık ve çoğu zaman ürkütücü gerçekleri gizler. Mafya, yalnızca yasa dışı bir örgütlenme değil, aynı zamanda kapitalist dünyanın karanlık bir yankısıdır. Bu yazıda mafyanın romantize edilmiş yüzü, onun altındaki karanlık gerçekler, halkın bu romantizmin sürdürülmesine katkısı ve kapitalizmle olan akrabalığı ele alınacaktır. Bununla birlikte, kurgusal mafya temsilleri ile gerçek hayatın yıkıcı yüzü arasındaki çelişkilere Pablo Escobar örneği üzerinden bakacağız.  Romantik Cila: Güç, Sadakat ve Aile        Mafya temalı hikâyelerde, suç örgütleri genellikle yalnızca ...